ایجاد محیط کاری مثبت گرا

فشارهای رقابتی بر بیشتر سازمانها هیچگاه تا این حد شدید نبوده اما با این وجود حداقل در برخی سازمانها شاهد تغییر رویکرد جالبی هستیم

که هم در زمینه تحقیقات رفتار سازمانی و هم در زمینه شیوه های مدیریتی نمود پیدا کرده است.

 بعضی سازمانها در این زمینه پیشرو بودند. آن هابجای آنکه در واکنش به فشار رقابتی بر شدت آن بیافزایند سعی دارند بوسیله ایجاد محیط کاری مثبت برای خودشان مزیت رقابتی ایجاد کنند.

جاج و رابینز در کتاب رفتار سازمانی خود می گویند:

 به عنوان نمونه جف ایملت و جیم مک نرنی، که هر دو از پیروان جک ولش (مدیر عامل سابق جنرال الکتریک) هستند، سعی کرده اند علاوه بر حفظ انتظارات سطح بالای خود در خصوص بهره وری( یکی از خصوصیات فرهنگ جنرال الکتریک) فرهنگ کاری مثبت گرا را هم در شرکت هایشان پرورش دهند. (جنرال الکتریک و بوئینگ)

آقای ایملت اخیراً به مدیران ارشد خود گفته:

« در این دوران آشفتگی و بی اخلاقی در کسب و کار باید رهبرانی پر شور و مثبت اندیش باشید».

همچنین یکی از مباحثی که در تحقیقات رفتار سازمانی جای رشد زیادی دارد مکتب سازمانی مثبت گرا (که رفتار سازمانی مثبت گرا) نیز نامیده میشود، است.

 مکتب سازمانی مثبت گرا

این مبحث به این مسئله می پردازد که سازمانها چطور می توانند نقاط قوت انسانها را پرورش داده ، سرزندگی و شادابی را در آنها تقویت کرده و قابلیتهای بالقوه آنها را بارور کنند.

پژوهش ها چه می گویند؟

 محققین این حوزه معتقدند که در زمینه رفتار سازمانی و تجربیات مدیریتی مطالعات زیادی در خصوص شناسایی عوامل مشکل زا در سازمانها و کارمندان انجام شده است.

در مقابل، این محققین سعی دارند آنچه برای سازمانها مفید است را شناسایی کنند.

برای مثال پژوهشگران سازمانی مثبت گرا به مطالعه مفهومی با نام بازتاب خود برتر (Reflected best-self) پرداخته اند آنها از کارمندان می خواهند به موقعیتهایی فکر کنند که از نظر شخصی در بهترین حالت برای کشف چگونگی استفاده از نقاط قوتشان قرار داشته اند.

 این محققین معتقدند که همه ما خصوصیات منحصر به فردی داریم اما اغلب اوقات بر روی محدودیتهایمان تمرکز کرده و به ندرت در مورد روش بکارگیری نقاط قوت مان

فکر می کنیم.

با وجود آنکه محققین مثبت گرای سازمانی وجود یا حتی ارزش نکات منفی مانند (بازخورد انتقادی) را رد نمی کنند، اما دیگر محققین را به چالش می طلبند تا رفتار سازمانی را از زاویه دیگری مورد توجه قرار دهند.

 همچنین سازمانها را نیز به تفکر مجدد در مورد نقاط قوت کارمندانشان دعوت می کنند تا بجای تمرکز صرف بر محدودیتهای آنها به روشهای استفاده از نقاط قوت نیز فکر کنند.

کلام آخر

رابینز در رفتار سازمانی خود ایجاد محیط کاری مثبت را از چالش ها و فرصت های پیش روی رفتار سازمانی برای مدیران می داند و امیدوار است تا مدیران با استفاده از این فرصت ها اثر مثبتی بر رفتار سازمان بگذارند.