مهارت های زندگی کردن را بیاموزیم ،مهارت های زندگی اگر نگوییم از غذاخوردن واجب تر است جزو ضروریات زندگی ست و عامل مهمی در شادی و رضایت ما از زندگی ست.

شادی و خوشبختی و امیدواری و رضایت حاصل داشتن پول کافی ،شغل عالی و شرایط ایده آل زندگی نیست بلکه روابط ماست که تعیین کننده رضایت و شادی ماست

روابط تنش زا ، استرس های شغلی و اجتماعی ،عدم تمایل به داشتن  روابط خانوادگی گرم و صمیمی ورفت و آمدهای سنتی خانوادگی و دوستانه موجب ناشادمانی و عدم رضایت  از زندگی می شود.

اگرچه روز به روز برخوردارتریم و امکانات زندگی بیشتر شده  اما هرچه امکانات زندگی افزایش می یابد و بیشتر در رفاه و آسایش هستیم میزان رضایت ما از زندگی کاهش می یابد.

برای چک کردن تلگرام دیدن تلویزیون و صحبت های تلفنی طولانی  معمولا وقت می گذاریم اما  برای فرزندان و صحبت کردن با آنها و نگاه کردن موثر به آنهاو گوش کردن به حرف هایشان وقت کافی نداریم.

اولویت هایمان را مشخص کنیم و متناسب با اهمیتشان برایشان وقت بگذاریم.

اگر اولویت ما خانواده است پس باید برای اعضای خانواده وقت کافی بگذاریم

اگر اولویتمان کار است پس برای کار درست برنامه ریزی کنیم تا تنها کارمان زندگی مان را تحت تاثیر قرار ندهد.

برقراری رابطه درست و متعادل بین اهدافمان مثل رشد شخصی ،معنویات،کارو شغل، خانواده،روابط اجتماعی و تندرستی و سلامتی از مهمترین رم.ز یادگیری مهارت های زندگی ست.

ارتباط با همسر و فرزند و اعضای خانواده و گذاشتن وقت مفید برای ان ها تاثیر بسیار زیادی در روحیه ما و شادی و رضایت ما دارد و از طرفی جزئی از مهارت های زندگی است.