فعالیت هایم در اینستاگرام
تجربه من از نبودنم در اینستاگرام
بهمن 1, 1399

چند روزی میشود که تصمیم گرفتم در اینستا نباشم و فعالیت هایم را موقتا برای چند ماهی متوقف کنم.

نتایجش برایم عجیب و قابل تامل بود:

به طرز باورنکردنی تمرکز بیشتری روی سایر کارهایم پیدا کردم .

زمان بیشتری دارم برای رسیدگی به برنامه هایی که معمولا به دلیل کمبود زمان چندان تمام و کمال انجام نمی شد.

بهانه چندانی برای دست گرفتن موبایل ندارم و بجایش سراغ خواندن و نوشتن می روم.

عجیب تر از همه این ها عکس العمل بدنم به این عادت چند ساله بود:

سردرد عجیبی گرفتم که بی دلیل چند روز ادامه دارد و حال و احوالم را دگرگون کرده.

فکر می کنم ناخودآگاه دارم نسبت به حذف یک شبکه پرزرق و برق و شلوغ  که پر از داستان زندگی آدم ها، عکس ها، فیلم ها و هزاران ترفند خلاقانه برای جلب نظر کردن هایشان است عکس العمل نشان می دهم.

عادت می کنیم به گرفتن تائید.

عادت می کنیم که لایک شویم و کامنت بگیریم.

عادت می کنیم تا هر روز افرادی ما را فالو کنند.

سوالی بپرسند و به سوالاتت هم پاسخ بدهند.

و تو فکر می کنی چقدر مورد تائید و توجهی.

و ناگهان این تائید و توجه را از دست می دهی.

احساس می کنی دیگر دیده نمیشوی

کسی سراغت را نمی گیرد

استوری هایت را نمی بینند و تو هم نمیبینی داستان هایشان را که هر روز در قالب عکس و فیلم منتشر میشوند.

از این اوضاع راضیم.

گاهی نیاز داریم تا بدون تشویق و دست و هورا کار کنیم.

بدون دیده شدن، توجه، سرو صدا و هیاهو.

هنوز به این سکوت عادت نکردم اما دوستش دارم.

سردردم هم دارد خوب میشود.

فکر میکنم او هم فهمیده من نظرم عوض نمیشود.

قرار است چند ماهی یا شاید هم سالی در اینستاگرام نباشم.

تا ببینیم یار که را خواهد و میلش به که باشد؟!!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.