چرا می رنجیم؟

شاید تصور زندگی بدون مشکل و پر از خوشی های پایان ناپذیر رویایی شیرین باشد که همه در آرزویش باشیم

اما در عالم واقعیت، مشکلات هرگز دچار وقفه نمی شوند.

مشکلات واقعا پایان ندارند

زمانی فکر می کردم اگر وارد دانشگاه شوم خوشبخت ترین انسان روی زمینم

دانشگاه سراسری نه آزاد یا پیام نور

حتما هم خارج استان باشد چون می خواهم مستقل شوم و زندگی دور از خانواده را یاد بگیرم

وقتی قبول شدم آن هم دانشگاه سراسری خیلی خوشحال بودم و با چه شوق و ذوقی بار سفر به تبریز را بستم 

نشستن در اتوبوس به مدت ۱۶ ساعت چندان آزارم نمی داد 

چون به آرزویم رسیده بودم

من دانشجو شدم

و این جمله ، آرزوی چند ساله ام بود که محقق شد

من خوشحال بودم چون فکر می کردم نتیجه زحمات  چند ساله، محروم ماندن از خوشی ها و مهمانی ها به پایان رسید 

من دانشجو شدم آنهم در دانشگاه سراسری

فکر می گردم رنج هاو دردها به پایان رسیده و من به خوبی و خوشی به تحصیل در دانشگاه می پردازم.

اما اشتباه می کردم 

تازه شروع ماجرا بود

دوری از خانواده، زندگی در شهری غریب

زندگی خوابگاهی، دلتنگی برای حال و هوای شهرت و محل زندگی ات 

همه اینها خیلی زود به من فهماند که اصلا قرارنیست به من خیلی خوش بگذرد

هر ماه دغدغه رفتن به خانه را داشتم 

به دنبال کوچکترین فرصت برای فرار از تبریز و  آمدن به خانه بودم

انگار در این چهار سال فقط در جاده تبریز شمال تردد می کردم  و نفهمیدم اصلا چه خواندم و چه یاد گرفتم!!!!

آن روزها خیلی ناامید و دلسرد شدم 

از اینکه آرزوهایم برای خوشبخت شدن به فنا رفته بود 

از اینکه به دنبال زندگی بدون رنج بودم 

زندگی بدون استرس و نگرانی

زندگی با خیالی آسوده و آرامشی بزرگ و بدون دغدغه برای آینده

تا به امروز که ۲۰ سال از آن روزها می گذرد، من به چنین تجربه ا ی دست نیافتم

تجربه زندگی بدون نگرانی و بدون رنج

رنج و درد اجتناب ناپذیر است و گریزی از آن نیست.

گریزی از هچ کدام از رنج ها ییکه طی این بیست سال در گیرش شدم نبود

اما چیزی که در هضم این چالش برای من کمک کننده بود، پذیرش این واقعیت بود که:

از رنج و درد هیچ گریزی نیست.

و چیزی که این درد را برایمان قابل تحمل می کند انتخاب این رنج است

اگر بتوانیم شناخت درستی از ارزش هایمان داشته باشیم، و اهدافمان را بر اساس آن ارزش ها بچینیم،

درد و رنجی که در راه رسیدن به این اهداف تحمل می کنیم را انتخاب کرده ایم.

دنیای مطلوب ما و ادراک ما عامل رنجش های ماست

دنیای مطلوب مهم ترین بخش زندگی ماست

و باید بیشترین مراقبت را از آن بکنیم و زمان بیشتری برایش بگذاریم

شبیه آلبوم عکس است و تو تصمیم می گیری چه کسی یا چه چیزی را در آن قرار بدهی!!

شامل افرادی هست که دوستشان داری و دوستت دارند

شامل چیزهایی که دوست داری داشته باشی

وچیزهایی که دوست داری انجام دهی

و مکان هایی که دوست داری در آنجا باشی

و باورهایی که برایت اهمیت زیادی دارند.

ما از زمان تولدمان شروع به جمع آوری این تصاویر می کنیم و هر کسی یا چیزی که این نیاز ما را برآورده کند را در آلبوم تصاویر مطلوبمان جای می دهیم.

برای نوزاد، مادر، شیر مادر ،صدای مادر و لبخند مادر اولین تصویر دنیای مطلوبش است.

آلبوم شخصی مطلوب هر کس تعیین کننده رفتار و کردار اوست و سبک زندگی او را مشخص می کند

وقتی تصویری بعد از مدت ها دیگر ارضا کننده نیاز هایم نباشد آن را با تصویر دیگری جایگزین می کنم که تامین کننده نیازهای من باشد.

مثل عوض کردن ماشین و خرید ماشین جدید

خرید خانه جدید، ماشین جدید، گرفتن دوستان جدید و طلاق

در همه این موارد خانه ، ماشین و افراد قبلی دیگر تامین کننده نیازهای ما نیستند بنابراین شروع به تغییر این تصاویر می کنیم.

[aparat id=’https://b2n.ir/055964′]فیلم کوتاهی با موضوع دنیای مطلوب ما

ما ۵ نیاز داریم که برای برآورده کردن هر نیاز هزاران تصویر در ذهن خود داریم

ولی برای برآورده کردن هر نیاز باید لااقل یک تصویر داشته باشیم

تصاویری هم داریم که در جهان واقعی قابل دستیابی نیست و یا اصلا معقول و منطقی نیست

افراد الکلی و یا معتاد که الکل و یا مواد در دنیای مطلوبشان قرار دارد و حاضر نیستند دست از ان بردارند

افرادی که رژیم های سخت دارند و غذا نمی خورند

زن و شوهر ها و یا افراد خانواده هایی که با هم کنار نمی آیند همواره تصاویر متفاوتی در دنیای مطلوب شان دارند که فرد مقابل ان را براورده نمی کند

اگرچه تغییر تصویر دنیای مطلوبمان بسیار سخت است متقاعد کردن دیگران به تغییر دنیای مطلوب خود از آن هم سختتر است

و این مهم فقط با مذاکره و توافق میسر است و زور و اجبار تاثیری ندارد.

افرادی که با هم زندگی می کنند

باید بدانند که غیرممکن است تصاویر دنیای مطلوب دو انسان مانند هم باشد.

نیازهای ژنتیکی دو انسان هم مانند هم نیست

زوج هایی موفق خواهند بود که بر سر تصاویر اختصاصی برآورنده این نیازها

 با هم به توافق برسند.

به تصاویر مشترکشان بیشتر توجه کنند

و تصاویر غیر مشترکشان را بپذیرند و یا به آنها احترام بگذارند و تحمل کنند.

تعارض بین تصاویر دنیای مطلوب

مطمئنا بین تصاویر دنیای مطلوبمان تعارض وجود دارد:

برای یک مادر:   وقت گذاشتن برای رشد و پیشرفت شخصی و داشتن یک استقلال مالی  و از طرفی مراقبت از فرزندان و رسیدگی به خانواده

برای یک پدر: مسئولیت  حمایت از خانواده و نیاز به تفریح و آزادی بیشتر

برای یک کارمند:داشتن وقت آزاد بیشتر و رسیدگی به خود و تامین نیاز به بقاء

حال ما باید چه کنیم ؟؟

همیشه بین تصاویر دنیای مطلوبمان نیز تعارض وجود دارد

و ما باید بتوانیم تعادل را بین این تصاویر که هر کدام تامین کننده نیازهای ما هستند به وجود آوریم. و همچنین با مدیریت زمان و اولویت بندی کارها به هر کدام این تصاویر، زمانی را اختصاص دهیم و در غیر اینصورت برخی از این تصاویر را بطور موقت کنار بگذاریم.

حذف یا جایگزینی تصویر

همه ما در آلبوم ذهنی خود تصویری از زندگی زناشویی، شغل بهتر، زندگی غنی تر رفاه بیشتر داریم که در حال حاضر قادر به تامین این تصاویر نیستیم و گاهی سعی میکنیم آنرا از ذهن خود بیرون کنیم و آن ها را راحت نادیده بگیریم چون نمی خواهیم مسئولیت تغییر شرایط یا بهبود اوضاع یا خروج از ناحیه امن زندگی را بپذیریم

مثال:یک زن در دنیای مطلوبش یک زندگی عاشقانه و صمیمی مشترک با همسرش را دارد.

اما در حال حاضر چنین رابطه عاشقانه ای ندارد.

می تواند انتخاب کند که تبدیل به یک زن افسرده و ناامید شود که همواره در انتظار عشق و محبت می ماند و بهبودی در رابطه ایجاد نمی شود

و یا اینکه انتخاب می کند که رفتارش با همسرش را تغییر دهد و بجای انتظار محبت از جانب او،  خودش مهر و محبت بیشتری به او داشته باشد و برای بهتر و عاشقانه تر شدن این رابطه بکوشد

صمیمیت عصاره اساسی رابطه زوجین است .صمیمیت همه جانبه، صمیمیت جنسی،  صمیمیت عاطفی،   صمیمیت مالی، صمیمیت فکری

کیمیای اصلی رابطه زناشویی صمیمیت است که به زوجین احساس اعتماد، اطمینان ، امنیت و می دهد.

ارتباطات لذت بخش و هیجان انگیز است و همزمان وحشتناک هم هست

این ارتباطات می توانند در روزهای خوب شمارا به بالاترین قله ها برسانند و در روزهای بد به پستی بکشد.

می توان با یک رابطه عاشقانه تا اوج آسمان ها بالا رفت یا به قعر لجنزار افتاد.

چطور می شود که احساسات در روزهای اول آشنایی تا این حد خوب و لذت بخش و کم کم  رنگ می بازد و این لذت و خوشی از بین می رود.

خیلی سخت است اما باید پذیرفت که گاهی عشق پایان می پذیرد و ناپدید می شود.

هیچ اثری از آن باقی نمی ماند و در عوض خشم، ترس، غم و اندوه ، ناامیدی و تنهایی پشیمانی و یا تحقیر ، نفرت یا کینه به جا بماند.

چرا چنین اتفاقی رخ می دهد؟

حقیقت این است که احساسات تغییر می کنند آن ها مثل آب و هوا هستند .

حتی در خلال سردترین زمستان و گرم ترین تابستان آب و هوا تغییر می کند و احساسات  و عواطف ما هم همینگونه اند. آن ها می روند و می آیند همانطور که بهار به دنبال زمستان می آید.

ما با کسانی بیشترین مشکل را داریم که برایمان عزیزترین هستند

ما از رئیسمان، همکارمان،همسایه مان یا دوستمان کم تر می زنجیم اما از معشوقه ، نامزد، همسر و یا فرزندمان بیشتر آزرده می شویم.

درد و رنج بخش جدایی ناپذیر رابطه صمیمی ست و گریزی از آن نیست.

تحقیقات نشان داده هرچه انعطاف پذیری روانشناختی ما بیشتر شود زندگی با کیفیت تری خواهیم داشت.

انعطاف پذیری روان شناختی عبارت است از توانایی سازگاری با یک موقعیت، همراه با باز و پذیرا بودن، آگاه بودن ، تمرکز و انجام عمل موثری که بر اساس ارزش های شما باشد

انعطاف پذیری روانی شامل:

۱-توانایی حضور روانشناختی( ذهن آگاهی)

۲-توانایی انجام عمل موثر(عمل با آگاهی، همسو با ارزش ها، سازش پذیر با موقعیت ها)

داشتن انعطاف پذیری روانی بیشتر به شما کمک می کند تا رویارویی موثرتری با احساسات تنش زا و جریانات فکری مزاحم داشته باشید، بر رفتارتان مسلط شوید، افکارتان را محدود کنید ، کاملا درگیر و متمرکز شوید تا بتوانید با تغییر رفتارهای غیر موثر و آسیب رسان روابط بهتری بسازید

زن و شوهر اگر نتوانند تصاویر مشترکی پیدا کنند یا با هم بر سر یک سری از تصاویر به توافق برسند و یا تصاویر مشترک هم را بپذیرند و یا تصاویر غیر مشترک یکدیگر را تحمل کنند می توانند از هم جداشوند

اما در رابطه والدین و فرزندان و رابطه برادر و خواهر و یا فرزندان خانواده با یکدیگر نمی شود این جدایی اتفاق بیفتد.

پس چه باید کرد؟

و یادتان باشد که اگر رابطه مطلوبی ندارید پس:

خودتان پیش قدم شوید و منتظر دیگری نمانید

اگر یکی از زوجین اهمیت دنیای مطلوب را خوب فهمیده باشد برای خوب کنار آمدن با هم در موقعیت خوبی قرار خواهند گرفت.

در رابطه زناشویی

بهترین کار برای جلوگیری از رنجش و دلخوری در میان گذاشتن محتوای دنیای مطلوب و ترس و نگرانی هایتان در مورد آنها با همسرتان است.

در غیراینصورت این دلخوری و رنجش به انتقاد و سرزنش کردن او بینجامد.

اگر افراد می توانستند یاد بگیرند آنچه را برای من خوب است لزومی ندارد برای دیگران هم خوب باشد آنگاه دنیای شاد و خوشایندتری می داشتیم.

آیا زور و اجبار و تهدید دنیای مطلوب دیگران را تغییر می دهد؟

خیر

تنها چیزی که هیچ کس نمی تواند از شما بگیردآزادی شما در کنترل دنیای مطلوبتان است

مثال:حجاب

آیا علی رغم تلاش دولتمردان به حجاب اجباری زنان این کشور تابع این اجبار هستند؟

هرچه زور و اجبار در این زمینه بیشتر می شود عکس العمل نامناسب افراد هم بیشتر خواهد شد

عمل عاشقانه چاره کار است

راس هریس در کتاب زیبای “عمل عاشقانه ” می گوید:

عشق را به جای احساس، یک عمل تصور کنید. حس عاشقانه مثل هوس می آید و می رود و نمی توانید کنترلش کنید.

اما عمل عاشقانه چیزی است که بدون توجه به احساستان می تونوانید انجامش دهید. 

برای مثال بعضی اوقات منو همسرم بحث می کنیم، به یکدیگر سخن نیشدار می گوییم، بر سر هم فریاد می زنیم، بلند و بلندتر داد می زنیم و سرانجام با رفتن به اتاق دیگر و بستن در به آن پایان می دهیم.

این شیوه کارمفید و سودمندی نیست، مارا به هم نزدیک تر نمی کند، مشکلات را حل نمی کند،فقط زمان را تلف و زندگی ما را عاری از آرامش می کند.

راهی یافتیم که سخت است اما صدمات کار قبلی را جبران می کند.

از اتاق برای فرونشاندن عصبانیت خود استفاده کنید

اجازه دهید همه افکاری که شما را به حق و همسرتان را گناهکار می داند بیرون بریزند.

دوباره به ارزش هایتان وصل شوید

به یاد بیاورید چگونه همسری می خواهید باشید و چه نوع روابطی را می خواهید بسازید،

در نهایت به عمل نیاز دارید.چرا؟

چون احساسات عاشقانه در حالی که زودگذر است و خارج از کنترل ماست، می توانید هر وقت و هرزمان بخواهیداقدام و عمل عاشقانه داشته باشید.

برای نمونه می توانید خشمگین باشیداما عملتان آرام و راحت باشد

می توانید اضطراب داشته باشید اما با اطمینان عمل کنید.

تلاش برای کنترل چگونه حس کردن را متوقف کنید. در عوض بر آنچه انجام می دهید کنترل داشته باشید.

والدین و فرزندان

رابطه والدین و فرزندان

در رابطه والدین وفرزند باید والدین به دنبال تصویر یا تصاویر مشترک با فرزندشان باشند

چه چیزی برای پدر و مادر و فرزندشان خوشایند است

بعنوان مثال چه فعالیتی برای هر دوی شما خوشایند است و در گذشته همیشه انجام می دادید

برای برقراری رابطه بهتر میان اعضای خانواده باید بر سر آنچه برای همه رضایتبخش و خشنود کننده است به توافق رسید و پذیرفت بسیاری از تصاویر ما با آنها تفاوت دارد و آنچه برای ما خشنود کننده است برای آنها خشنود کننده نخواهد بود.

و همواره به دنبال تصاویر مشترک بین خودتان باشید

اگر والدین آنقدر عاقل باشند که توقعات روزافزون خود از کودکان را با مهرورزی و تشریح علت این انتظارات همراه کنند و انقدر قوی باشند تا با مقاومت های رفتاری فرزندانشان کنار بیایند و مقابله به مثل نکنند … باعث می شود فرزندان والدین خود را در دنیای مطلوب خود نگه دارند